Analiza odpowiedzi DTH, miana wirusa, proliferacja, IFN-y Test ELISA i FACS przeprowadzono z użyciem dwustronnego testu t Studenta. Wyniki Terapia kanabinoidami opóźnia wystąpienie i zmniejsza nasilenie objawów klinicznych TMEV-IDD. Podanie dootrzewnowe R (+) WIN55,212 (20 mg / kg) w momencie zakażenia TMEV (dzień 0-5) znacznie opóźniło wystąpienie choroby klinicznej i złagodziło zarówno występowanie, jak i ciężkość choroby klinicznej w równoważnych punktach czasowych. do 85 dnia, w porównaniu z myszami traktowanymi nieaktywnym enancjomerem S (a) WIN55,212 lub nieleczonymi myszami zakażonymi TMEV (P <0,05) (Figura 1a). Leczenie R (+) WIN55,212 między dniem 26 dni po infekcji 26, tj. Na początku wywołanej TMEV choroby klinicznej, również złagodziło nasilenie kliniczne TMEV-IDD (P <0,05) (Figura 1b). Ponadto, leczenie R (+) WIN55,212 podczas ustalonej choroby (dni po 50 dni po infekcji) stabilizowało ostrość kliniczną w stopniu przez ponad 20 dni w porównaniu z dalszym wzrostem nasilenia klinicznego u myszy kontrolnych (Figura 1c). Co ważne, nie było znaczącej różnicy w nasileniu, zapadalności lub początku choroby wywołanej TMEV między nieleczonymi myszami zakażonymi TMEV i tymi leczonymi enancjomerem S (a) WIN55,212 (Figura 1) lub myszami leczonymi podłożem (dane nie pokazane). Leczenie myszy zakażonych TMEV niższą dawką R (+) WIN55,212 (5 lub mg / kg) w momencie zakażenia TMEV (dzień po infekcji 0-5) lub przy wystąpieniu choroby klinicznej (dzień po zakażeniu 26 31) nie udało się zmniejszyć częstości występowania ani ciężkości choroby w porównaniu z myszami kontrolnymi (dane nie pokazane), wskazując zależność dawki od ochrony. Ponadto, myszy leczone w alternatywne dni (między dniami po infekcji 0. 8 lub 26. 34) również nie wykazywały żadnego znaczącego zmniejszenia nasilenia choroby (dane nie przedstawione). Figura Agonizm receptora kanabinoidowego łagodzi kliniczną ostrość ustalonej choroby demielinizacyjnej wywołanej przez TMEV. Leczenie R (+) WIN55,212 (wypełnione kółka) hamuje wywołaną TMEV kliniczną chorobę po podaniu, w momencie infekcji (a), przy wystąpieniu choroby klinicznej (b) lub podczas ustalonej choroby (c). Rx, czas podawania WIN55,212 myszom. * Znaczące hamowanie (P <0,05) klinicznego wyniku choroby u myszy traktowanych R (+) WIN55,212 w porównaniu z S ((3) WIN55,212 (otwarte kółka) lub nieleczonymi myszami TMEV (wypełnione trójkąty). Dane są reprezentatywne dla trzech oddzielnych eksperymentów. Leczenie R (+) WIN55,212 zwiększa obciążenie wirusowe w tkance mózgowej we wczesnych, ale nie późnych punktach czasowych. Aby ustalić, czy leczenie R (+) WIN55,212 zwiększało podatność myszy SJL / J na zakażenie TMEV, miana wirusa TMEV mierzono w mózgach myszy 2 dni po ostatniej dawce leczonej w każdym z badanych punktów czasowych (dzień po infekcji). 0. 5 i 26. 31). Stwierdzono istotny wzrost miana wirusa u myszy leczonych R (+) WIN55,212 we wczesnym punkcie czasowym (P <0,05) (Figura 2a), jednak miana wirusa po leczeniu R (+) WIN55,212 rozpoczęto w początek choroby klinicznej był podobny do kontroli (ryc. 2b). Figura 2Cannabinoid zwiększa podatność myszy na zakażenie TMEV i nie jest cytotoksyczna dla splenocytów. Leczenie R (+) WIN55,212 myszy w momencie zakażenia (a) (czarne słupki) wykazywało znaczący wzrost miana wirusa OUN w porównaniu z S (.) WIN55,212 (szare słupki) lub nietraktowane (białe słupki) Myszy zakażone TMEV. Miana wirusa nie różniły się od kontroli u myszy leczonych R (+) WIN55,212 przy wystąpieniu choroby (b). * Znaczący wzrost miana wirusa u myszy traktowanych R (+) WIN55,212 w porównaniu z myszami S (.) WIN55,212 lub nieleczonymi TMEV (P <0,05). Nie obserwowano PFU u naiwnych myszy. Leczenie R (+) WIN55,212 nie ma działania cytotoksycznego, co mierzy się analizą FACS limfocytów śledziony CD4 +, CD8 +, B220 + i CD4 + CD25 + oraz populacją makrofagów F4 / 80 + w porównaniu z S (.) WIN55,212 lub naiwnością myszy (c). Wyniki wyrażono jako średnią całkowitą liczbę komórek (n = 3 na grupę). SEM. Podawanie in vivo R (+) WIN55,212 nie jest toksyczne dla limfocytów. Aby ustalić, czy działanie łagodzące choroby R (+) WIN55,212 było spowodowane działaniem cytotoksycznym na limfocyty, zbadaliśmy wpływ leczenia na subpopulacje limfocytów śledzionowych za pomocą analizy FACS (Figura 2c). Grupy myszy nie leczonych (n = 3) traktowano dootrzewnowo 20 mg / kg R (+) WIN55,212 lub S (a) WIN55,212 przez 5 dni. Dwadzieścia cztery godziny po ostatnim zabiegu określono procentowe i ilościowe limfocyty T CD4 +, limfocyty T CD8 +, limfocyty B i makrofagi F4 / 80 + za pomocą analizy FACS [przypisy: osocze bogatopłytkowe opinie, olej lniany na odchudzanie, polana szymoszkowa basen ] [więcej w: depilacja laserowa twarzy, badania kontrolne po urlopie macierzyńskim, laserowe wybielanie zębów cena ]
Partnerzy serwisu:
Zobacz tez:
Zastosowano dwa niezależne podejścia do zakłócenia sygnalizacji Wnt. Po pierwsze, przednie dziobki WT były leczone rekombinowanym mysim Dkk1, które wiąże się z receptorem Wnt Lrp5 / 6, co uniemożliwiało wiązanie… Read More Sieć zależna od kwasu retinowego w przednim obiegu kontroluje tworzenie mysiego płuca czesc 4
Osoby z wszczepionymi rozrusznikami serca początkowo nie nadają się do pracy. Powrót do obowiązków może być możliwy, jeśli osoby nie są zależne od stymulatora, mają dwubiegunowy system odprowadzenia elektrolitu i… Read More Zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego
Samice myszy SJL w wieku pięciu do sześciu tygodni zakupiono od Harlan Laboratories (Bethesda, Maryland, USA) i umieszczono w Northwestern University Center for Comparative Medicine (Chicago, Illinois, USA). Myszy zakażono… Read More Immunoregulacja wirusowego modelu stwardnienia rozsianego z użyciem syntetycznego kannabinoidu R (+) WIN55,212 ad