Analiza odpowiedzi DTH, miana wirusa, proliferacja, IFN-y Test ELISA i FACS przeprowadzono z użyciem dwustronnego testu t Studenta. Wyniki Terapia kanabinoidami opóźnia wystąpienie i zmniejsza nasilenie objawów klinicznych TMEV-IDD. Podanie dootrzewnowe R (+) WIN55,212 (20 mg / kg) w momencie zakażenia TMEV (dzień 0-5) znacznie opóźniło wystąpienie choroby klinicznej i złagodziło zarówno występowanie, jak i ciężkość choroby klinicznej w równoważnych punktach czasowych. do 85 dnia, w porównaniu z myszami traktowanymi nieaktywnym enancjomerem S (a) WIN55,212 lub nieleczonymi myszami zakażonymi TMEV (P <0,05) (Figura 1a). Leczenie R (+) WIN55,212 między dniem 26 dni po infekcji 26, tj. Na początku wywołanej TMEV choroby klinicznej, również złagodziło nasilenie kliniczne TMEV-IDD (P <0,05) (Figura 1b). Ponadto, leczenie R (+) WIN55,212 podczas ustalonej choroby (dni po 50 dni po infekcji) stabilizowało ostrość kliniczną w stopniu przez ponad 20 dni w porównaniu z dalszym wzrostem nasilenia klinicznego u myszy kontrolnych (Figura 1c). Co ważne, nie było znaczącej różnicy w nasileniu, zapadalności lub początku choroby wywołanej TMEV między nieleczonymi myszami zakażonymi TMEV i tymi leczonymi enancjomerem S (a) WIN55,212 (Figura 1) lub myszami leczonymi podłożem (dane nie pokazane). Leczenie myszy zakażonych TMEV niższą dawką R (+) WIN55,212 (5 lub mg / kg) w momencie zakażenia TMEV (dzień po infekcji 0-5) lub przy wystąpieniu choroby klinicznej (dzień po zakażeniu 26 31) nie udało się zmniejszyć częstości występowania ani ciężkości choroby w porównaniu z myszami kontrolnymi (dane nie pokazane), wskazując zależność dawki od ochrony. Ponadto, myszy leczone w alternatywne dni (między dniami po infekcji 0. 8 lub 26. 34) również nie wykazywały żadnego znaczącego zmniejszenia nasilenia choroby (dane nie przedstawione). Figura Agonizm receptora kanabinoidowego łagodzi kliniczną ostrość ustalonej choroby demielinizacyjnej wywołanej przez TMEV. Leczenie R (+) WIN55,212 (wypełnione kółka) hamuje wywołaną TMEV kliniczną chorobę po podaniu, w momencie infekcji (a), przy wystąpieniu choroby klinicznej (b) lub podczas ustalonej choroby (c). Rx, czas podawania WIN55,212 myszom. * Znaczące hamowanie (P <0,05) klinicznego wyniku choroby u myszy traktowanych R (+) WIN55,212 w porównaniu z S ((3) WIN55,212 (otwarte kółka) lub nieleczonymi myszami TMEV (wypełnione trójkąty). Dane są reprezentatywne dla trzech oddzielnych eksperymentów. Leczenie R (+) WIN55,212 zwiększa obciążenie wirusowe w tkance mózgowej we wczesnych, ale nie późnych punktach czasowych. Aby ustalić, czy leczenie R (+) WIN55,212 zwiększało podatność myszy SJL / J na zakażenie TMEV, miana wirusa TMEV mierzono w mózgach myszy 2 dni po ostatniej dawce leczonej w każdym z badanych punktów czasowych (dzień po infekcji). 0. 5 i 26. 31). Stwierdzono istotny wzrost miana wirusa u myszy leczonych R (+) WIN55,212 we wczesnym punkcie czasowym (P <0,05) (Figura 2a), jednak miana wirusa po leczeniu R (+) WIN55,212 rozpoczęto w początek choroby klinicznej był podobny do kontroli (ryc. 2b). Figura 2Cannabinoid zwiększa podatność myszy na zakażenie TMEV i nie jest cytotoksyczna dla splenocytów. Leczenie R (+) WIN55,212 myszy w momencie zakażenia (a) (czarne słupki) wykazywało znaczący wzrost miana wirusa OUN w porównaniu z S (.) WIN55,212 (szare słupki) lub nietraktowane (białe słupki) Myszy zakażone TMEV. Miana wirusa nie różniły się od kontroli u myszy leczonych R (+) WIN55,212 przy wystąpieniu choroby (b). * Znaczący wzrost miana wirusa u myszy traktowanych R (+) WIN55,212 w porównaniu z myszami S (.) WIN55,212 lub nieleczonymi TMEV (P <0,05). Nie obserwowano PFU u naiwnych myszy. Leczenie R (+) WIN55,212 nie ma działania cytotoksycznego, co mierzy się analizą FACS limfocytów śledziony CD4 +, CD8 +, B220 + i CD4 + CD25 + oraz populacją makrofagów F4 / 80 + w porównaniu z S (.) WIN55,212 lub naiwnością myszy (c). Wyniki wyrażono jako średnią całkowitą liczbę komórek (n = 3 na grupę). SEM. Podawanie in vivo R (+) WIN55,212 nie jest toksyczne dla limfocytów. Aby ustalić, czy działanie łagodzące choroby R (+) WIN55,212 było spowodowane działaniem cytotoksycznym na limfocyty, zbadaliśmy wpływ leczenia na subpopulacje limfocytów śledzionowych za pomocą analizy FACS (Figura 2c). Grupy myszy nie leczonych (n = 3) traktowano dootrzewnowo 20 mg / kg R (+) WIN55,212 lub S (a) WIN55,212 przez 5 dni. Dwadzieścia cztery godziny po ostatnim zabiegu określono procentowe i ilościowe limfocyty T CD4 +, limfocyty T CD8 +, limfocyty B i makrofagi F4 / 80 + za pomocą analizy FACS [przypisy: osocze bogatopłytkowe opinie, olej lniany na odchudzanie, polana szymoszkowa basen ] [więcej w: depilacja laserowa twarzy, badania kontrolne po urlopie macierzyńskim, laserowe wybielanie zębów cena ]